Bir trans bireyin adım-adım başarı öyküsü!

Geçiş süreci dedikleri şey beni çok yıprattı hem maddi hem manevi.

Cerrahpaşa gibi lanet bir hastanede geçiş sürecimi tamamlamaya çalışıyorum onlarda beni yolmaya çalışıyor...

Hastaneye her gittiğimde bir 300 Tl'yi gözden çıkarıyorum, verdiğim paraya göre gördüğüm muamele hiç de iç açıcı değil.

Yıkık dökük cezaevi gibi bir devlet hastanesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi!

Sırf verdiğim paralara acıyarak birtakım yerlere başvurarak zor da olsa yeşil kartlı olabildim ki, o da mükemmel ötesi dünyaharikası lanet Cerrahpaşa'da geçmiyor...

Cerrahpaşa'da yeşil kartımın geçmesi için en yakın devlet hastanesinden sevk almam gerekiyormuş muş muş ta muş muş!!

Eğer geçiş sürecine yeni başlayacaksanız ve de sosyal güvenceniz yoksa bayağı bir parayı gözden çıkarmanız gerekiyor, çok şükür benim ailem ilgileniyor maddiyat kısmıyla ama acıyorum.

Verdiğim paralara gerçekten, beni yıpratmaktan başka bir işe yaramayan hastaneye ödediğim için.

5 Ekim'de Cerrahpaşa'da yaptırdığım testleri endokrine göstermek için 5 Kasım'da Cerrahpaşa'nın yolunu tuttum tekrar.

Test sonuçlarımı aldım ve doktora göstermek için doktorun yanına gittim bu sefer test sonuçlarımı inceleyen doktor muydu asistan mıydı hiç anlamadım.

Zaten test sonuçlarıma baktıkları yerde ücra bir köşede dosyaların bulunduğu bir sürü çekmecelerin olduğu kapısı olmayan bir yerdi.

Test sonuçlarıma baktı, baktı, baktı hiç bir şey anlamamış olsa gerek bir de durdu mal gibi biraz da yüzüme baktı, birkaç soru sordu hangi ilaçları kullanıyorsun bir şikayetin var mı?

Evet ilaçlarımın dozu çok düşük değişmesini istiyorum, dedim, oturduğu yerden kalktı yan odadaki uzmana sordu ilaçlarımı aynı şekilde kullanmamı aldactone'yi günde 2 tane almamı,

üstüne bir de androcur almamı söyledi. Reçetemi yazdı ve oradan ayrıldım. Androcur almaya başladıktan bir süre sonra göğüslerim artık yumuşamaya başladı hatta büyümeye doğru yol aldı..

Bunlara sevinirken hem abimin düğünü için hem de benim için yanıma gelen sevgilim sevincime sevinç kattı. Düğünde sevgilimle dans ederken gelinle damatta değil gözler hep bizim üzerimizdeydi.

Artık insanları hiç mi hiç takmıyorum sevgilimin bana dediği gibi kafama tokadan başka hiç bir şey takmıyorum :)

Düğün dernek derken günler çabuk geçti sevgilimle geçirdiğim 1 hafta ömre bedeldi, ama bitti doyamamıştım ayrılırken oyuncağı elinden alınan çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağladım.

Çok desteği oluyor bana hormon, geçiş sürecinin verdiği sıkıntı derken çok depresyona girip çıkıyordum hala da öyleyim.

Biz trans kadınlar yanımızda bir destekçi olmadan çok zor katlanıyoruz zorluklara insanın bir destek vereni oluncahayat daha yaşanılır hale geliyor.

Velhasıl kelam o şu bu derken psikiyatırdaki randevu tarihim geldi çattı 25 Aralık.

24 Aralık'ta Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne gittim genetik testi için çok sıkıcı bir gündü, sabah saat 8'den 11.30'a kadar sistem ve elektrik bekledim koskoca hastanede. Şunu da eklemeden edemeyeceğim böyle saygısız bir hastane personeli görmedim, hastalara çok bağırıyorlar insanlar bir şey soruyor bin azar işitiyor.

Neyse ki test için doktorun yanına girdim oturun dedi sevk kağıdımı uzattım anlattım bir kağıt parçası aldı bir şeyler çizdi, yanı sıra da bir kaç saçma soru sordu, ailenizde başka sizin gibi olan var mı? Anne baba akraba mı, ne zamandır böyle hissediyorsun falan filan.. Dil ucuyla soruları cevapladım, kağıdı uzattı, vezneye onaylatın testinizi yaptırın, dedi çıktım testi yaptırdım,

1 ay sonra çıkacak dediler bir kağıt verdiler ve hastaneden ayrıldım.

25 Aralık ve yine İstanbul bu sefer Cerrahpaşa Tıp Fakültesi saat 2'de Şenol Bey'le randevum beklemeye koyuldum.

Şenol bey bu sefer kaprisli değildi. Mutlu günüydü galiba, gülümsüyordu, saatim geldi odaya çağırdı beni dosyamı çıkardı birkaç soru sordu ve artık mahkemeye başvurabilirsin, dedi.

21 Mart'ta tekrar gel mahkeme sevkinle birkaç birimden imza toplaman gerekiyor rapor için, dedi. Randevu tarihimi bir kağıda not aldı ve bana uzattı oradan da ayrıldım.

28 Aralık Pazartesi günü mahkemeye başvurmak için adliyeye gittim dilekçe yazdırmam gerekiyormuş, fakat dilekçe yazan kişinin bu konuda hiç bir bilgisi olmadığı için iş başa düştü.

Kısa bir telefon görüşmesiyle işi hallettim çok sağolsun tekrar teşekkür ediyorum bana her konuda desteği olan biricik kız arkadaşım, dilekçeyi bilgisayarından doldurup bana mail attı.

Ben de en yakın internet cafeden çıkarttırıp imzalayıp adliyeye teslim ettim. 200Tl harç yatırdım davayı açtım.

2 hafta sonra telefonla arayıp, adliyeye gelmeniz gerekiyor hastaneye sevk edeceğiz, dediler. Sevkimi aldım ve 21 Mart'ı bekliyorum. Hastane araştırmaya başladım.

Adana Balcalı Hastanesi sigorta kapsamında iki ameliyat yapmış, birkaç hastane daha yapıyor. Raporumu aldıktan sonra ilk işim Adana'ya doktorla görüşmeye gitmek olacak..

Kısaca anlatmaya çalıştım yaşadıklarımı. Yazmakta çok profesyonel değilim o yüzden yazı hatalarımı mazur görün :))

Şeffaf olmaya çalıştım yazılarımda hayatımda olduğu gibi..

Bir dahaki yazımı raporumu aldıktan sonra ya da ameliyatımı olduktan sonra yazacağım..

Sağlıcakla kalın pes etmeyin olur mu? Kızlar her şey bir şekilde yoluna giriyor sabır ve çaba ile.. Unutmayın zafer inananlarındır başarabilirsiniz buna inanın...

Okuduğunuz için TEŞEKKÜRLER.

Devamı gelecek...

#travesti #transseksüel #trans #transkadın #trünssexüelameliyat #cerrahpaşahastanesi